saðningstilfinningu. Grænmetistegundirnar innihalda að- eins sáralítið af fitu og eggjahvítu, nokkuð af sykri eða kolvetnum, en þó eigi nema smámuni móts við mjölmatinn, t. d. hveiti, haframjöl, rúgmjöl, hrísgrjón og kartöflumjöl. Káltegundir, svo sem blómkál og hvítkál, innihalda ekki nema um 5 % kolvetni og eru tífalt minna fitandi en sami bungi af brauði. Grænkál, gulrætur og gulrófur eru tölu- vert næringarmeiri en þessar káltegundir, en þó ekki svo, að ekki sje óhætt að neyta þeirra í talsverðu magni. Öðru máli gegnir um kartöflur, sem eru nálega helmingi auð- ugri að kolvetnum en þessar tegundir og ber því að fara varlega í kartöfluneyslu, ef um offitu er að ræða. Marg- ar jurtaætur lifa einvörðungu á grænmeti, en slíkt er alls ekki ráðlegt, því að meltingarfæri mannsins eru eigi eins úr garði gerð og í venjulegum grasbítum. En grænmetis- neyslan er mjög heppileg fyrir fólk, sem þjáist af offitu. Hún veitir saðning, og kolvetnainnihald grænmetisins er hæfilega mikið til þess að verjast sárri hungurtilfinningu. Fjöldi rannsókna hefir sýnt, að blóðið þarf að hafa í sjer ákveðið sykurmagn. Fari blóðsykurinn niður úr því, sem æskilegt er, kemur fram sterk hungurtilfinning. Sje mikils neytt af sykri eða kolvetnum, t. d. með morgun- kaffinu, hækkar blóðsykurinn upp fyrir eðlileg mörk um stund, en sykrinum er fljótlega kippt þaðan burt og hon- um safnað í forðabúr sem fitu, ef líkamleg áreynsla er of lítil til þess, að hann brenni við orkuframleiðsluna, sem vinnan útheimtir. En ekki nóg með þetta; blóðsykurinn fellur venjulega niður fyrir æskilegt mark iy2—2 tímum eftir kolvetnisríka máltíð og kemur þá fram hungur- tilfinning og aukin matarlyst, og er þetta óþægilegt fyrir þann, sem er að forðast offituna. Það er því mjög heppi- leg tilhögun að neyta grænmetis, sem er aðeins nægilega kolvetna- eða sykurauðugt til þess að halda blóðsykrin- Heilbrigt líf 43

Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116